सेभिङ आधुनिक पुरुषहरूको दैनिक जीवनको अभिन्न अंग हो, तर के तपाईंलाई थाहा छ कि पुरातन चिनियाँहरूको पनि दाढी बनाउने आफ्नै तरिका थियो। पुरातन समयमा, दाढी केवल सुन्दरताको लागि मात्र होइन, तर स्वच्छता र धार्मिक विश्वाससँग पनि सम्बन्धित थियो। पुरातन चिनियाँहरूले कसरी खौरेका छन् भनेर हेरौं।

पुरातन चीनमा शेभ गर्ने इतिहास हजारौं वर्ष पछि पत्ता लगाउन सकिन्छ। पुरातन समयमा, दाढी काट्ने एक महत्त्वपूर्ण स्वच्छता बानी थियो, र मानिसहरूले अनुहार सफा राख्ने रोग र संक्रमण रोक्न सक्छ भन्ने विश्वास थियो। यसबाहेक, दाढी काट्ने पनि धार्मिक अनुष्ठानसँग सम्बन्धित थियो, र केही धार्मिक विश्वासहरूले विश्वासीहरूलाई धार्मिकता देखाउन दाह्री खौर्नु आवश्यक थियो। तसर्थ, पुरातन चिनियाँ समाजमा शेभिङको महत्त्वपूर्ण महत्त्व थियो।

पुरातन चिनियाँहरूले खौर्ने तरिका आधुनिक समयभन्दा फरक थियो। पुरातन समयमा, मानिसहरूले दाढी गर्न विभिन्न प्रकारका उपकरणहरू प्रयोग गर्थे, जसमध्ये सबैभन्दा सामान्य काँसा वा फलामको रेजर थियो। यी छुराहरू सामान्यतया एकल-धार वा दोहोरो-धारा भएका थिए, र मानिसहरूले तिनीहरूलाई दाह्री र कपाल काट्न प्रयोग गर्न सक्थे। थप रूपमा, केही व्यक्तिहरूले ब्लेडको तीखोपन सुनिश्चित गर्न रेजरलाई तिखार्नको लागि घर्षण ढुङ्गा वा स्यान्डपेपर प्रयोग गर्नेछन्।

पुरातन चीनमा दाढी बनाउने प्रक्रिया पनि आधुनिक समयभन्दा फरक थियो। पुरातन समयमा, दाढी सामान्यतया पेशेवर नाई वा छुरा द्वारा गरिन्छ। यी पेशेवरहरूले दाढी गर्न रेजर प्रयोग गर्नु अघि अनुहारको छाला र दाह्रीलाई नरम बनाउन तातो तौलिया प्रयोग गर्छन्। केही धनी परिवारहरूमा, मानिसहरूले दाढीमा केही सुगन्ध थप्न अत्तर वा मसलाहरू पनि प्रयोग गर्छन्।

पुरातन चिनियाँ मानिसहरूले दाढीलाई जोडेको महत्त्व केही साहित्यिक कार्यहरूमा पनि देख्न सकिन्छ। पुरातन कविता र उपन्यासहरूमा, कपाल काट्ने वर्णन प्रायः देख्न सकिन्छ, र मानिसहरूले दाढीलाई भव्यता र अनुष्ठानको अभिव्यक्तिको रूपमा मान्छन्। पुरातन साहित्यकार र विद्वानहरूले पनि चिया पिउने र कपाल काट्ने क्रममा कविता वाचन गर्ने र दाढीलाई सांस्कृतिक उपलब्धिको रूप मान्थे।